تأثیر برنامه خود مراقبتی مبتنی بر الگوی اورم بر کیفیت زندگی بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی در کارکنان نظامی

مقدمه: امروزه سرطان سومین علت مرگ بشر و یکی از مهم‌ترین چالش‌های نظام بهداشت و درمان ایران است که سبب کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه خود مراقبتی مبتنی بر الگوی اورم بر کیفیت زندگی بیماران سرطانی تحت شیمی‌درمانی در کارکنان نظامی مراجعه‌کننده به بیمارستان منتخب آجا انجام شده است. مواد و روش‌ها: این پژوهش، از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی است که با مشارکت 64 بیمار به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 32 نفر) انجام شده است. پنج جلسه برنامه جامع خود مراقبتی مبتنی بر الگوی اورم به‌صورت آموزشی، مشاوره‌ای از طریق آموزش انفرادی مبتنی بر نیازهای احصاء شده بیماران گروه آزمون در طول یک هفته اجرا شد. قبل و پس از دو ماه اجرای برنامه، پرسشنامه استاندارد QLQ-C30 در اختیار گروه آزمون و کنترل قرار گرفت. سپس داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی و با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند. یافته‌ها: آزمون تی مستقل تفاوت آماری معناداری در نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله در گروه آزمون و کنترل نشان نداد. همین آزمون اختلاف معناداری در دو گروه بعد از مداخله نشان داد (001/P< 0). آزمون تی زوجی تفاوت معناداری در نمره کیفیت زندگی بعد از مداخله در گروه آزمون نشان داد (001/P< 0). با توجه به جدول معیار کوهن اندازه اثر کلی حاصله مؤید تأثیر مطلوب مداخله در گروه آزمون می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: بکارگیری برنامه خود مراقبتی مبتنی بر الگوی اورم بر اساس نیازهای آموزشی بر کیفیت زندگی بیماران سرطانی تحت شیمی‌درمانی مؤثر می‌باشد.